از خشم گیتار تا درخشش لباس‌‌ها

پیوند مد و موسیقی از آن دسته روابطی است که ما را در تمامی ادوار شگفت‌زده و مجذوب خود کرده است و این مسئله در برخی از دوره‌ها نمودی آشکارتر داشته است. در یکی از همان دهه‌هایی که تاریخ به سرعت در حال سپری شدن بود ما با سبک جدیدی در موسیقی و مد به شکل همزمان آشنا شدیم. درخششی که انسان آن دهه را از دنیای رنگ و رو رفته دور ساخت.

آشنایی با سبک موسیقی گلم‌راک

آغاز دوره‌ی تاثیرگذار و اعتراضی سبک گلم‌راک به دهه‌ 1970 در انگستان بازمی‌گردد؛ یعنی زمانی که موسیقی جدید با ترکیبی از ژانرهای دیگر راک، خود را فریاد می‌زد.در این دوره هنرمندان گلم‌راک به سمت منابع متنوعی از موسیقی و فرهنگ پاپ دورریخته کشیده شدند و از راک هنری و راک‌اند‌رول به خوبی بهره می‌برند. هنرمندان این سبک به‌طور معمول از لباس‌های پر زرق‌و‌برق، هنجارشکن همراه با میکاپ‌های هیجان‌انگیز استفاده می‌کردند. حائز اهمیت‌ترین نکته نسبت به این سبک این است که گلم‌راک نگاهی دو جانبه به آینده و گذشته داشت، هنرمند لباس‌هایی رو به آینده می‌پوشید و در عین حال موسیقی‌اش تصویری از راک‌اندرول دهه‌ 50 را تداعی می‌کرد.

مد گلم‌راک

برخی از نمادین‌ترین راکرهای گلم, دیوید بویی، فردی مرکوری و آلیس کوپر بودند. آن‌ها به خاطر لباس‌های هنجارشکن، بیدادگر و تمایلشان برای جابجایی مرزها معروف بودند. به‌طور کلی مد گلم‌راک منحصر به فرد بودن، نمایش و بیان یک اتفاق جسورانه را عرضه می‌کرد. التون جان یکی دیگر از گلم‌راکرهای معروف بود و اغلب لباس‌های پولک‌دار و براق می‌پوشید. در حالی که برخی ممکن است عقیده داشته باشند که انتخاب‌های مد او بیش از حد بود، اما نمی‌توان انکار کرد که التون خوب می‌دانست چگونه خودش را در استایلش ابراز کند. مردان بریتانیایی در طول سال‌های 1972 و 1973 لباس‌های پرزرق و برق نمی‌پوشیدند تا جایی که هنرمندان گلم وارد شدند و هنجارهای رایج جامعه را بر هم زدند. آرایش غلیظ هنجارشکن، کفش‌های پلتفرم، مدل موهای دم اردکی (Ducktail)، چاپ‌های حیوانی بر روی لباس، کت‌های چرمی‌ و چکمه‌های فضایی از آیتم‌های مهم در این استایل به‌شمار می‌رفت.

ستاره‌ گلم‌راک، دیوید بویی

در طول دهه‌ 70 دیوید بویی ستاره‌ گلم‌راک با ایجاد ترکیب لباس‌های عجیب و غریب با یکدیگر، استفاده از آرایش غلیظ پر زرق‌و‌برق و رو به آینده‌، رفته رفته روندی عجیب غریب و توقف‌ناپذیر در مد آن دوره ایجاد کرد. بویی از آن دسته افرادی بود که  به خوبی می‌توانست مفهوم آندروژنی را درک کند و پوششی فراتر از جنسیت داشته باشد. کفش‌های پلتفرم، طرح‌های راه راه و لباس‌های عجیب‌وغریب کم‌کم با کمک دیگر بندها و راکرهای مطرح آن دوره به یک روند تبدیل شد.

ویژگی‌هایی که یک استایل را گلم‌راک می‌کند

پترن حیوانات

چاپ‌های حیوانی که توسط تعداد زیادی از راکرهای آن دهه استفاده می‌شد، از ویژگی‌های بارز این سبک به‌شمار می‌رود.

آرایش غلیظ

راکرهای آن دوره آرایش را تنها متعلق به خانم‌ها نمی‌دانستند و بلکه با آرایش‌های پر زرق‌وبرق بر روی صحنه حضور پیدا می‌کردند. در واقع اکلیل، آرای دودی چشم‌ها، خط چشم‌های رنگی و کشیدن طرح‌های مختلف بر روی صورت از ویژگی‌های منحصر بفرد استایل گلم‌راک محسوب می‌شود.

استفاده از پولک، میخ و ..  بر روی لباس و استفاده از اکسسوری‌های بزرگ و براق

لباس‌های پولکی در آن دهه توسط دیوید بووی محبوب شد. لباس‌های براق و پولک‌های درخشان نماینده چراغ‌های دیسکو هستند که غالب‌تر از هر ویژگی دیگری استایل گلم‌راک را توصیف می‌کنند.

استفاده از کفش‌های پل‌فرم تا چکمه‌های قدیمی وسترن

کفش‌ها با لژ‌های بلند (پلتفرم) و رنگی بدون شک از دل آن دهه و استایل گلم‌راک بیرون آمده‌اند و بشدت در آن دوره رایج بودند.

استفاده از جلیقه‌های چرمی یا متالیک

از آن‌جایی که رنگ و براق بودن در این استایل نقش کلیدی را ایفا می‌کند. کت‌های آن دوره بیشتر با رنگ‌های متالیک و درخشنده دیده می‌شدند.

پایانی برای گلم‌راک؟

گرچه بنظر می‌رسد سبک گلم‌راک مسیر خود را طی کرده است؛ ولی جنبه‌های مرتبط با مد و فراتر از آن، ایدئولوژی این ژانر همچنان در فرهنگ پاپ امروزی رایج و مطرح است. هنرمندانی مانند هری استایل را می‌توان چهره‌ه جدیدی از گلم‌راک دانست، که دارای ویژگی‌های نمایشی فوق‌العاده هستند.

نویسنده: ثنا صادقی