شماره 2 – شادی

توضیحات

■ مقدمه:

جهان امروز با پدیده ای تحت نام کووید- 19 روب هرو است. ویروسی مرموز که منبع شکل گیری آن همچنان در ابهام باق یست. این ویروس با جه شهای متوالی، جهان را به چالش های بزرگی کشیده است. انزوا، ترس، ب یثباتی مالی و شغلی که طی شیوع بیماری کرونا ایجاد شده است می تواند بیماری های روانی را در سطح دنیا افزایش دهد. اضطراب، افسردگی و استرس بخشی از آثار روانی دوران قرنطینه است )ام.اچ.گالو و همکاران، 2021 (. در این شرایط وجود را هحلی که بتواند سلامت روحی انسان را حفظ کند، ضروری به نظر می رسد.
مطالعات عص بشناسی نشان م یدهد که مغز انسان م یتواند بر روی انواع هنر واکنش نشان دهد(همان).
اما پرسشی که مطرح است چگونگی نقش هنر در کاهش استرس و افزایش لذت و شادی ست. آیا هنر می تواند در دوران هم هگیری کرونا بر سلامت روان افراد جامعه مؤثر باشد؟ در ابتدا باید با سامانه پاداش مغز آشنا شد؛ سامانه پاداش مغز یک سامانه پیام رسانی ویژه است که بدن را از برطرف شدن نیازهایش آ گاه می سازد. این سامانه به گروهی از ساختارهای مغزی اشاره دارد که در برابر محرک های تقوی تکننده یا لذ تبخش مانند غذا خوردن فعال می شوند. مواج هشدن فرد با محرک لذ تبخش، سبب افزایش آزادسازی پیام رسان مغزی دوپامین شده و فعالیت مناطق مغزی مرتبط با دوپامین بیشتر می گردد. دوپامین مه مترین نقش را در ایجاد لذت و پاداش دارد و در فرد حس سرخوشی، اطمینان و اعتمادبه نفس ایجاد م یکند. اگر محرکی پاداش ایجاد کند م یتواند در حافظه انسان خاطره قوی برجای بگذارد و رفتارهایی را در جهت دستیابی مجدد به آن به وجود آورد (نوروزی و صولتی،1397). مطالعات نشان می دهد که هنرهای بصری باعث کاهش سطح استرس و کورتیزول بزاقی شده و فشارخون را کاهش می دهد، چراکه افزایش هورمون کورتیزول در خون، سطح استرس را بالا می برد (ام.اچ.گالو و همکاران، 2021).