نیک نایت؛ تاثیرگذارترین عکاس فشن

«نیکلاس دیوید گوردن نایت[1]»، معروف به «نیک نایت»، تاثیرگذارترین عکاس فشن بریتانیایی است که ایده‌های پذیرفته شده اجتماعی و ارزش‌های اساسی مفهوم «زیبایی» را به چالش می‌کشد. او در لندن به دنیا آمد و در کالج هنر و طراحی «Bournemouth» در رشته عکاسی تحصیل کرد. نایت همچنین بنیان‌گذار و مدیر سایت «SHOWstudio.com» و استاد افتخاری دانشگاه هنر لندن است که دکترای افتخاری را از همین دانشگاه دریافت کرده است. او با استفاده از مد به عنوان یک فرم هنری که عمیق‌ترین و تاثیر‌گذارترین شکل در زندگی روزمره است، از کمپین‌های خود برای ارائه پیام‌های تحریک‌آمیز‌ درباره مسائل اجتماعی که معمولاً به حاشیه رانده می‌شود یا به‌عنوان تابو تلقی می‌شود مانند ناتوان جسمی، تبعیض، خشونت و مرگ استفاده کرد. علاوه بر این، از اوایل دهه 90، زمانی که دستکاری عکس‌های دیجیتالی هنوز امری نادر بود، با کار بر روی «Quantel paintbox» و دیگر دستگاه‌های گرافیگی پیشگامانه در آن زمان، پتانسیل بیان تصویر خود را به حداکثر رساند.

 نیک نایت همچنین کتاب‌هایی به نام «گذشته‌نگر نیک نایت[2]» و «نیک نایت[3]» در سال‌های 1994 و 2006 منتشر کرده است. اولین کتاب خود را به نام «Skinhead» در سال 1982 زمانی که فقط یک دانشجو بود منتشر کرد. سپس پروژه‌ای را برای مجله «i-D» (یک مجله بریتانیایی که در زمینه مد، موسیقی، هنر و فرهنگ جوانان کار می‌کند.) دریافت کرد و مجموعه‌ای از پرتره‌ها را برای پنجمین سالگرد آن مجله عکاسی کرد. آثار او توجه کارگردان هنری «مارک اسکولی[4]» را به خود جلب کرد و در سال 1986 پروژه‌ای را به نایت سپرد تا کاتالوگی از طرح‌های «یوجی یاماماتو» با همکاری «پیتر ساویل[5]» تهیه کند.

در سال 1992 نایت، یک سال استراحت کرد تا بر روی نمایشگاهی که در موزه «Natural History» برگزار می‌شد همراه با معمار بریتانیایی «دیوید چیپرفیلد[6]» کار کند. این نمایشگاه «نیروگاه گیاهی[7]» نام داشت و با موضوع رابطه انسان و طبیعت برگزار شد. این نمایشگاه 15 سال به طول انجامید تا اینکه نایت در نوامبر 2001 سایت «SHOWstudio.com» را راه‌اندازی کرد. او همچنین اولین موزیک ویدیو خود را در سال 2001 برای آهنگ «شعر پاگان[8]» از «بیورک[9]» کارگردانی کرد. در سال 2003، او فیلمی برای گروه موسیقی «Massive Attack» برای آلبومی به نام «100th Window» ساخت.

همکاری نیک نایت و سلبریتی‌ها

در سال 2011 و 2013، ویدیو‌هایی برای آهنگ «لیدی گاگا» به نام «Born this way» و آهنگ‌های «کانیه وست» به نام‌های «Bound2» و «Black skinhead» را کارگردانی کرد. در سال 2016، او از «تراویس اسکات[10]» خواننده و رپر آمریکایی، برای آلبوم دومش به نام «Birds in the trap sing McKnight» عکاسی کرد و در سال 2016، عکس‌های پرتره‌ رسمی‌ای را از «ملکه الیزابت» و «شاهزاده چارلی» برای تولد 90 سالگی ملکه گرفت.

در سال 2019 او دوباره با کانیه وست همکاری کرد و فیلم کوتاهی به نام «عیسی پادشاه است[11]» را کارگردانی کرد. این فیلمبرداری در تابستان 2019 فیلمبرداری شد. در سال 2021 نیز، دوباره با لیدی گاگا برای همکاری با برند «Dom Perignon» در کمپین «The Queendom» متحد شدند تا مجموعه‌ عکسی را برای آگهی تبلیغاتی اجرا کنند. در تابستان 2022، برای تور جهانی لیدی گاگا از چندین هفته قبل از شروع تور، مجموعه‌ای را فیلمبرداری کرد که شامل تصاویر تخیلی و تاریکی از گاگا بود.

نیک نایت و مک‌کوئین

SHOWstudio خانه فیلم مد، در سال 2015 نمایشگاهی را از آثار هنری نیک نایت برگزار کرد. این نمایشگاه توسط «کری اسکات[12]» راه‌اندازی شد که همکاری پویا «نیک نایت» با «الکساندر مک‌کوئین» و همزمان افتتاحیه کالکشن معروف مک‌کوئین «Savage Beauty» را در موزه «ویکتوریا و آلبرت» لندن به نمایش درآورد. این نمایشگاه تخیل مجدد نیک نایت از مجموعه‌های مک‌کوئین را به نمایش گذاشت.) یکی از این آثار پرتره آینده‌نگر‌ی بود که نایت از «دوون آئوکی[13]» برای کاور مجله «Visionaire 20» در سال 1992 گرفت و یکی از ماندگارترین کار‌های اوست. این مدل جوان به‌عنوان یک گیشا همراه با یک چشم سایبورگ[14] (یعنی بدن یک انسان به‌طور کامل یا جزئی توسط وسایل الکترونیکی تسخیر شده باشد.) به صورتی وحشی ظاهر می‌شود که پیشانی‌اش بریده شده و توسط یک سنجاق نگه داشته شده است؛ اما به جای خون از زخم، شکوفه‌های گیلاس صورتی بیرون می‌آمد که سورئال بودن آن را به تصویر می‌کشید.

در سال 2016 از مک‌کوئین و نیک نایت دعوت می‌شود تا برای مقاله مجله «Dazed & Confused» با عنوان «fashion-able» همکاری کنند. و عکس‌هایی که در این پروژه گرفته شد در دنیا‌ی مد بی‌سابقه بود؛ در این پروژه تعدادی از مدل‌های دارای معلولیت جسمی استفاده شد تا ایده‌هایی که می‌توان آن‌ها را زیبا در نظر گرفت، به چالش بکشد. در ترکیب‌های خیره‌کننده نیک نایت، ژست «دیوید تول[15]» (رقصنده و بازیگر) قدرت و چابکی خالص او را به تصویر کشید. درحالی که پوست آلاباستری [16](پوست بسیار سفید، زیبا، تمیز و سالم) ورزشکار «ایمی مولینز[17]» همراه با پاهای مصنوعی او، شور و جذابیت خالص او را به تصویر کشید. این آثار هنری نشانگر شکل‌گیری آینده‌ای بودند که در آن ارزش انسانی و زیبایی‌شناختی آن در مقایسه با یک فرم اسطوره‌ای کامل تعیین نمی‌شود.

در سال 2004 نیک‌نایت اثری به نام «Blade of light» ارائه داد و در آن دیدگاه مک‌کوئین را تفسیر کرد. این اثر صف اتوبوسی از افرادی بودند که مجموعه بهار/تابستان 2004 مک‌کوئین به نام «Deliverance» را پوشیده بودند و به شکل کمانی دنباله‌دار قرار گرفته بودند. این اثر هرج‌ و‌مرج افسار‌گسیخته و نظم زیبا را به‌طور همزمان  تجسم بخشید.

برای مجموعه مشهور بهار/تابستان 2010 مک‌کوئین به نام «آتلانتیس افلاطون» (اولین نمایش مدی که به‌صورت آنلاین در سایت SHOWstudio پخش شد.) نیک‌نایت از «راکل زیمرمن[18]» به عنوان مدل کار خود استفاده کرد و او را در زیر توده‌ای از مار‌ها قرار داد و دوباره مرز‌های بدن انسان را محو کرد. چاپ دیجیتالی بسیار پیچیده روی لباس، تقریباً شبیه پوست دوم او شده بود.

سبک کاری «نیک‌نایت» آوانگارد است اما ریشه در هنر‌های کلاسیک دارد. او از کاوش موضوعات بحث‌برانگیز مانند پیری، چاق شدن، نقص و قطع عضو بدن هراسی ندارد.

 

نویسنده: ساغر احمدی

دبیر محتوایی وبسایت: غزل وفا

 

پانویس:

[1] Nicholas David Gorden Knight    [2] retrospective Nick Knight   [3] Nick Knight    [4] Marc Ascoli   

[5] Peter Saville    [6] David Chipperfield     [7] Plant Power    [8] Pagan Poetry     [9] Bjork     

[10] Travis Scott     [11] Jesus is king    [12] Carrie Scott[13] Devon Aoki     [14] cyborg   

 [15] David Toole     [16] alabaster    [17] Aimee Mullins     [18] Raquel Zimmerman

منابع:

1. https://showstudio.com/project/nick_knight_image/paintings_and_politics
2. https://en.wikipedia.org/wiki/Nick_Knight_(photographer)
3. https://showstudio.com/projects/maenads/fashion-film?autoplay=1
4. https://showstudio.com/exhibitions/nick-knight-alexander-mcqueen