کاترین هپبورن (Katharine Hepburn)
کاترین هپبورن هنرپیشهای بود که در طول شش دهه فعالیت حرفهای خود بهعنوان نماد مد باقی ماند. زیباییشناسی کلاسیک هپبورن که مسئول آوردن لباسهای آندروژن به جریان اصلی و عادیسازی کت و شلوار زنانه است، هنوز مد روز است. (6)
بورلی جانسون (Beverly Johnson)
بورلی جانسون در آگوست 1974 با تبدیل شدن به اولین مدل آفریقایی-آمریکایی که بر روی جلد مجله ووگ ایالات متحده ظاهر شد، تاریخ ساز شد. این یک لحظه پیشگامانه بود که موانع متعددی را شکست و میراث او را در دنیای مد مستحکم کرد. جانسون نه تنها راه را برای آمدن مدلهای رنگی بیشمار هموار کرد، بلکه حضور او بر روی جلد ووگ نیز گامی مهم به جلو در نمایش تنوع و فراگیر بودن صنعت بود. موفقیت جانسون گواهی بر استعداد، زیبایی و پشتکار او بود، زیرا او در طول زندگی حرفهای خود با چالشها و موانع زیادی روبرو بود. روحیه دنبالهدار و عزم تزلزلناپذیر او همچنان الهامبخش نسل جدیدی از مدلها و علاقهمندان به مد است، زیرا صنعت مد در تلاش برای نمایندگان بیشتر و فراگیرتر شدن است. (5) (7)
اولیویا نیوتن جان (Olivia Newton John)
اولیویا نیوتن جان در فیلم گریس Grease) 1978) فقط لباس کارناوال سندی (Sandy’s carnival outfit) که یک ساندرادی سرشانه افتاده (Sandra Dee off shoulder) و شلوار پوست تنگ سیاه و کفش پاشنه بلند قرمز را به تن نکرد او با این ظاهری که شاید در امروز روز استایلی نرمال یا حتی ساده برای شرکت در یه کارناوال باشد در این فیلم ظاهر شد که باعث شد زنان را به فکر فرو ببرد، فکری که هدف آن ترغیب شدنشان برای خارج شدن از منطقه امن وتحولات گه گاهی بهشان تلنگر میزد. (7) (6)
مدونا (Madonna)
مدونا در کنسرت ژاپن تور “بلند آمبیشن” سال 1990 با یک کرست نوک تیز و سوتین مخروطی بر روی صحنه آمد و تماشاگران را شوکه و خوشحال کرد. به ویژه کرست نوک تیز به نمادی از سبک مدونا واین کرست به یکی از شناختهشدهترین لباسهای او تبدیل شد و از آن زمان در مجموعههای مد بی شماری تکرار و ارجاع داده شده است. لباسهای نمادین این تور توسط ژان پل گوتیه (Jean Paul Gaultier) طراحی شده بود. مدونا نه تنها به خاطر موسیقی، بلکه برای صنعت مد و فشن خود به یک نماد فرهنگی تبدیل شد. استایل جسورانه او، که با ترکیبی از چرم، تور و تور ماهی، همراه با جواهرات بزرگ و دستکشهای بدون انگشت مشخص میشود و چارچوبهای سنتی زنانگی را در مد شکست؛ اینچنین مدونا حس نسلی از زنان جوان را برانگیخت تا سبک شخصی خود را کشف و آزمایش کنند. (7) (6)
نائومی کمپبل (Naomi Campbell)
نائومی کمپبل، زمانی که در سال 1991 با لباسی الهام گرفته از هنر پاپ نمادین اندی وارهول در فشن شوی ورساچه قدم زد، تاریخ ساز شد. این لحظه دوران جدیدی را در مد رقم زد، جایی که هنر و مد به شیوه ای جسورانه و غیرمتعارف تلاقی میکردند. این لباس خود ترکیبی چشمگیر از رنگها و الگوها بود و طرح مرلین مونرو که وارهول طراحی کرده بود به طور برجستهای به چشم میخورد. این لباس نه تنها بیانیهای در مورد قدرت هنر در مد است بلکه در مورد اهمیت تنوع در صنعت نیز بیان میکرد. نائومی کمپبل، به عنوان یک مدل سیاهپوست، موانع را شکست و راه را برای فراگیری بیشتر در دنیای مد هموار کرد. تأثیر او هنوز هم احساس میشود؛ زیرا که طراحان و مدلها همچنان در حال به چالش کشیدن هنجارهای سنتی و مرزها در مد ادامه میدهند. (7)
پرنسس دایانا (Princess Diana)
روزی که ملکه قلبها با دلی آکنده از غم و خشم لباس سیاه کوچکش را که دو سال پیش خود نگه داشته بود را در روزی به تن کرد که سرنوشت لباس طراحی به نام کریستینا استامبولیان (Christina Stambolian) را با نام لباس انتقام (Revenge dress) گره زد. این لباس زیبایی و ظرافت همیشگیه پرنسس دوستداشتنی را به شکل خیرهکنندهای نمایان کرد همه چیز دست به دست هم دادند که این لباس تبدیل به شناختهشدهترین لباسهای سیاه کوچک تبدیل شود. (7) (6)
جنیفر لوپز (Jennifer Lopez)
جنیفر لوپز در چهل و دومین دوره جوایز سالانه گرمی سال 2000، با لباسی که توسط دوناتلا ورساچه طراحی شده بود در مراسم حاظر شد؛ این لباس حالتی روان و یقهای باز تا کمر داشت و الهام گرفته از حس و حال جزیره بود. این لباس به قدری نمادین بود که لوپز در هفته مد میلان سال 2019 یک نسخه به روز از این لباس را برتن کرد. (6)
بیورک (Björk)
هیچ لباسی در فرش قرمز به اندازه لباس قو هنرمند ایسلندی بیورک در هفتاد و سومین دوره جوایز سالانه اسکار سال 2001 به یاد ماندنی نیست. در آن زمان، بسیاری این لباس را به سخره گرفتند، اما در حال حاضر بهخاطر زیباییشناسی مد و سبک آوانگاردش شناخته و ستایش میشود؛ لباس قو هنوز هم به عنوان یکی از شناخته شدهترین چهرههای ماندگار است. (6)
میشل اوباما (Michelle Obama)
یکی از نمادین ترین لحظات مد در تاریخ اخیر، لباس میشل اوبامابرای مراسم تحلیف سال 2009 است. این لباس دکلتهای است با یک نوار بروی شانه سمت راست که توسط جیسون وو طراحی و از پارچه ابریشمی ساخته شده بود و جزئیات ظریفی از گلی را به نمایش میگذاشت. این لباس یک انتخاب خیرهکننده برای بانوی اول بود تا به خوبی ظرافت و استایل او را به تصویر بکشید. این لباس یک حرکت جسورانه از لباس های سنتیتر زنان اول در گذشته آمریکا بود و نشاندهنده عصر جدیدی از مد و سبک در کاخ سفید بود. انتخاب لباس میشل اوباما برای مراسم تحلیف نه تنها یک بیانیه مد بود، بلکه نمادی از تغییر و پیشرفت بود که نشاندهنده ماهیت متنوع و فراگیر دولت اوباما بود. از آن زمان این لباس به نمادی از میشل اوباما تبدیل شده است. (7)
لیدی گاگا (Lady Gaga)
لیدی گاگا خواننده آمریکایی که برای جوایز موزیک ام.تیوی در سال 2010، لباسی بدنامی که از گوشت گاو خام توسط فرانک فرناندز طراحی و ساخته شده بود پوشید. فرانک فرناندز با پوشاندن هنرمندانه بدن لیدی گاگا با گوشت گاو واقعی، سر و صدای زیادی به پا کرد؛ این لباس بعدها توسط تاکسیدرمی حفظ شد و اکنون در تالار مشاهیر راک اند رول در کلیولند به نمایش گذاشته شده است. (6) (9)
بیانسه (Beyonce)
بیانسه در جوایز موزیک ویدیو ام.تیوی 2011 ، زمانی حاملگی خود را روی صحنه با ظاهر خیرهکنندهاش در یک لباس مجلسی نارنجی براق یک لحظه واقعی مد را رقم زد. این لباس توسط خانه مد لوکس فرانسوی لانوین (Lanvin) طراحی شده بود که این برند به دلیل طراحیهای ظریف و جاودانه خود و با تمرکز بر کیفیت و جزئیات شناخته شده است و انتخاب بیانسه برای پوشیدن لانوین، شهرت این برند را در میان برخی از تاثیرگذارترین زنان جهان بیشتر کرد. این لباس همچنین از این جهت مهم بود که برآمدگی رو به رشد بیانسه را به نمایش میگذاشت و نشانگر فصل جدیدی در زندگی و حرفه او بود؛ به طور کلی، بیانیه مد بیانسه در طول مراسم نه تنها سرفصل خبرها شد، بلکه تبدیل به یکی از نمادینترین استایلهای سالهای اخیر شد. (7)
اشلی گراهام (Ashley Graham)
اشلی گراهام در سال 2017 درست زمانی که 29 سال سن داشت همراه با چند مدل مطرح بر روی کاور ووگ آمریکا ظاهر شد؛ این اولین بار در تاریخ مجله ووگ 125 ساله بود که یک مدل سایز بزرگ بر روی کاور این مجله خودنمایی میکند. با اینکه گراهام اظهار داشته است که از اصطلاح “سایز بزرگ” خوشش نمیآید با این حال او از تاثیری که این اتفاق بر روی افزایش درک عمومی و حتی صنعت مد در ارتباط با تیپهای بدنی داشته است، خوشحال است. (11)
نویسند: سپیده یعقوبی